HAYVANLARDA KLİNİK VAKALARDAN İZOLE EDİLMİŞ ÇOKLU ANTİBİYOTİK DİRENCİ BULUNAN BAKTERİLERDE DEZENFEKTAN DİRENÇLİLİĞİ

Abstract

Bu çalışmada, klinik vakalardan izole edilmiş çoklu antibiyotik direncine (MDR) sahip bakterilerde, qacA/B, qacC/D, qacE, qacΔE1, qacG, qacH, qacJ ve acrA gibi dezenfektan direnç genlerinin varlığının PCR yöntemiyle araştırılması amaçlandı. Bu amaçla 10 adet Staphylococcus aureus, 22 adet Escherichia coli, 6 adet Pseudomonas aeruginosa ve 3 adet Klebsiella pneumoniae ve birer adet Salmonella Kentaky, Salmonella Typhymirıum, Salmonella Infantum olmak üzere toplamda 44 adet izolat kullanıldı. Bu izolatların antibiyotik dirençliliklerini belirlemek için bakteri izolatlarının antibiyotik duyarlılıklarını belirlemek için penisilin (P, 10 UI), İmipenem (IMP, 10 μg), Marbofloksasin (MAR, 5 μg), Ampisilin (AM, 10 μg), Oksitetrasiklin (T, 30 μg),, Eritromisin (E, 15 μg), Spiramisin (SP, 100 μg), Enrofloksasin (ENR, 5 μg), Gentamisin (CN, 10 μg), Tylosin (TY, 15 μg), Amoksisilin/Klavulonik asit (AMC, 20/10, 30 μg), Seftriakson (CRO, 30 μg), Streptomisin (S, 10 μg), Trimethoprim/Sülfametaksazol (SXT, 1.25/23,75, 25 μg) içeren antibiyotik emdirilmiş ticari kağıt diskler kullanıldı. Dezenfektan direnç genlerinin belirlenmesi için qacG (275 bp), qacJ (306 bp), qacE (350 bp), acrA (567 bp) genleri birinci grupta, qacC/D (249 bp), qacH (295 bp), qacΔE (335 bp) ve qacA/B (629 bp) genleri ise ikinci grupta olmak üzere multipleks PCR yapılarak araştırıldı. Çalışmada direnç genleri pozitif bulunan izolatlar için benzalkonyum klorür ve klorhekzidin glukonat etken maddelerini içeren ve ticari temin edilen preparatlar kullanılarak MİK değerleri belirlendi. Antibiyotik duyarlılıkları araştırılan 22 E. coli ikisi 5, üçü 6, dördü 7, biri 8, biri 9, sekizi 10, ikisi 11 ve biri 13 farklı antibiyotiğe dirençli bulundu. Toplam 6 adet P. aeruginosa izolatının biri 3, ikisi 4, ikisi 7 ve biri 8 antibiyotiğe, 3 adet K. pneumoniae izolatından iki 7, biri 12 antibiyotiğe dirençli olarak değerlendirildi. S. Kentucky 5, S. Typhimurium ve S. Infantis ise 7’şer antibiyotiğe direnç gösterdi. Test edilen S. aureus izolatlarından biri 5, biri 6, altısı 7 ve ikisi ise 12 antibiyotiğe dirençli bulundu. Antibiyotikler için %0-100 arasında dirençlilik oranları belirlendi. Yapılan multipleks PCR sonucunda qacG (275 bp), qacJ (306 bp), qacE (350 bp), acrA (567 bp), qacC/D (249 bp) ve qacH (295 bp) genleri çalışılan izolatların tamamında negatif olarak değerlendirildi. Sadece E. coli suşlarında qacΔE (335 bp) geni 7 izolatta pozitif olarak saptanırken qacA/B (629 bp) geni ise 13 izolatta pozitif olarak değerlendirildi. qacΔE (335 bp) geni pozitif bulunan 7 örneğin tamamı qacA/B (629 bp) geni ile birlikte görüldü. Geriye kalan 6 örnekte ise qacA/B (629 bp) geni tek olarak belirlendi. Direnç genleri pozitif bulunan suşlarda MİK değerleri benzalkonyum klorür için 32-128 (mg/L), Klorhekzidin glukonat için 2-32 (mg/L) olarak belirlendi. Sonuç olarak, Tek Sağlık akapsamında büyük öneme sahip olan biyosit/dezenfektan dirençliliğinin ve beraberinde çapraz antibiyotik direncinin daha detaylı araştırılmasının, antibiyotik direnci için farkındalık oluşturulmaya çalışılırken dezenfektan direncinin göz ardı edilmemesinin önemli olacağı kanısına varıldı.