Abstract:
İş sözleşmesi, taraflarının işçi ve işveren olduğu, “iş görme”, “ücret” ve “bağımlılık” unsurlarını içeren, sürekli edimli bir sözleşmedir. Sözleşmenin sürekli edimli olması, sonsuza kadar süreceği anlamına gelmemektedir. Sözleşmenin devamı taraflardan biri açısından çekilmez hale gelmişse sözleşmenin sona erdirilmesi söz konusu olabilmektedir. İş sözleşmesi, tarafların anlaşması, işçinin ölümü ve belirli süreli sözleşmelerde sürenin dolması gibi sebeplerle sona erebileceği gibi; fesih yoluyla da sona erdirilebilmektedir. İş Kanunu’nun 24.maddesinde işçinin, iş sözleşmesini hangi hallerde haklı nedenle feshedebileceği düzenlenmiştir. Buna göre işçi; “sağlık sebepleri”, “ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan haller ve benzerleri” ile “zorlayıcı sebeplerin” varlığı halinde süresi ister belirli ister belirsiz olsun sözleşmeyi feshedebilecektir. İşçinin haklı nedenle derhal fesih hakkını kullanarak sözleşmeyi sona erdirmesinin birtakım sonuçları vardır. Fesih hakkının kullanılmasıyla birlikte iş sözleşmesi sona erecek, bununla birlikte işçinin iş görme borcu işverenin ise ücret ödeme borcu ortadan kalkacaktır. İş sözleşmesinin sona ermesi ile birlikte işçinin ücret alacakları ve şartların varlığı halinde kıdem tazminatının kendisine ödenmesi gerekir. Bununla birlikte sözleşmenin sona ermesiyle işveren tarafından işçiye bir çalışma belgesini verilir ve şartların mevcut olması halinde işçi işsizlik ödeneğine hak kazanır. Yine işçinin hiçbir alacağının kalmadığını gösteren ibra sözleşmesi de iş sözleşmesinin sona ermesinin doğurduğu bir diğer sonuçtur.
