UYUŞTURUCU BAĞIMLILIĞININ SOSYAL İLİŞKİLER ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ERBİL ÖRNEĞİ

Abstract

Uyuşturucu maddeler uzun yıllardır insanlık ve devletler için artan bir problem oluşturmuştur. Dünya genelinde nüfus artışı ile paralel bir şekilde, madde bağımlılığı gittikçe ciddi bir sorun haline gelmektedir. Bu artış, global ve yerel düzeyde politika ve çalışmaların yoğunlaşmasına yol açmaktadır. Erbil'de madde bağımlılığı üzerine yapılan çalışmalar sıklıkla bağımlılığın psikolojik ve sosyal yönlerini ortaya koymaktadır. Bireyin kendini ifade ederken bir sosyal çerçeveye ihtiyaç duyması önemlidir; bu nedenle kişisel kimlik bağlamında bağımlılığın etkileri detaylı olarak incelenmelidir. Bu çalışma, madde bağımlısı kişilerin gözünden, bağımlılığın kendileri ve toplum için anlamını ve bu durumun toplum üzerindeki etkilerini ele almaktadır. Bağımlıların gündelik yaşamlarını ve düşüncelerini hem kamusal hem de özel alanlardaki deneyimlerine odaklanarak inceler. Madde kullanımının toplum içinde yarattığı olumsuz damga ve etkileşim sorunlarına ışık tutmayı amaçlar. Ayrıca, madde bağımlılığına yönelik toplumsal bakış açısını ve bağımlılık yaratan nedenleri kişisel hikayeler aracılığıyla anlamayı araştırır. Bu çalışma, Erbil'de madde bağımlısı olan kişiler üzerine odaklanmıştır. Erbil şehrinin hızla büyüyen yapısı ve sınıra yakınlığı bu çalışmanın kapsamını etkilemiştir. Erbil Emniyet Müdürlüğündeki Gönüllü 40 bağımlı katılımcı ile yürütülen bu araştırmada, bağımlıların toplum içindeki davranışları ve etkileşimleri analiz edilmiştir. Katılımcıların madde kullanımının sosyal yaşam üzerindeki etkileri ve toplumsal rolleri ortaya çıkarılmıştır. Toplanan nitel verilerin analizi açıklayıcı bir biçimde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, çeşitli sosyal tabakalardan insanlarla yapılan görüşmelerde madde bağımlılığının etkileri incelenmiştir. Sonuçta, madde bağımlılarının toplum tarafından dışlandığını, kendilerini anlatmada zorlandıkları ve sosyal izolasyon yaşadıkları tespit edilmiş, katılımcıların çeşitli şekillerde damgalanmalara maruz kaldıkları anlaşılmıştır. Araştırmada şu önemli bulgulara ulaşılmıştır: İlk olarak, Erbil/Kürt bölgesinde uyuşturucunun hem çeşidi hem de miktarı ve hem de tüketiminde gözle görülür bir artış eğilimi söz konusudur. Bu eğilim, kullanıcılar ve aileleri arasında kişisel ilişkilerin bozulmasına, umut ve motivasyonun azalmasına, çalışma kapasitesinin azalmasına, iş kaybına ve özgüvenin aşınmasına yol açmaktadır. İkincisi, devam eden uyuşturucu kullanımı ailenin mali durumunu tüketmekte, ailenin ve başkalarının sahip olduğu varlıklara tecavüzü teşvik etmekte, borçlanmaya, hırsızlığa ve yasa dışı eylemlere ve kolluk kuvvetleriyle çatışmalara neden olmaktadır. Son olarak, uyuşturucu kullanımı çeşitli davranış sorunlarına ve toplumsal dışlanmaya neden olmakta ve bu da aile içi anlaşmazlıkların artmasına, ayrılıkların ve boşanmaların artmasına neden olmaktadır.