Özet:
Türkiye gibi kolektivist (toplulukçu) özellikleri fazla olan kültürler için geçerliliği yüksek olan Babacan Liderlik Tarzının, çalışanların örgütleriyle özdeşleşmelerini sağlayarak örgüt için ekstra çaba ve performans gösterip göstermediklerini saptamak ve ayrıca Babacan Liderlik Tarzının çalışanların Örgütsel Özdeşleşme düzeyleri ile İşten Ayrılma Niyetleri üzerindeki etkilerini incelemek amaçlanmaktadır. Çalışmanın amacı, çalışanlar tarafından algılanan Babacan Liderlik Tarzının çalışanların İşten Ayrılma Niyeti ve Örgütsel Özdeşleşme davranışları üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Çalışmanın amacı kapsamında gerçekleştirilen saha araştırmasında veri toplama yöntemlerinden anket tekniği kullanılacaktır. Araştırma evrenini Şanlıurfa ilinde faaliyet gösteren bankalarda çalışan 949 kişi oluşturmaktadır. Araştırma örneklemi ise %95 güven aralığı ve 0,5 hata payı ile kolayda örneklem yöntemi ile seçilecek en az 274 kişiden oluşması planlanmış toplamda 351 katılımcıya ulaşılmıştır. Elde edilen veriler SPSS paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda Babacan Liderlik Tarzı ile Örgütsel Özdeşleşme arasında yüksek düzeyde ve pozitif yönlü; Babacan Liderlik Tarzı ile İşten Ayrılma Niyeti arasında yüksek düzeyde fakat negatif yönlü bir ilişki olduğu görülmektedir. Ayrıca İşten Ayrılma Niyeti ile Örgütsel Özdeşleşme arasında yüksek düzeyde fakat negatif yönlü bir ilişki olduğu da görülmektedir. Yapılan regresyon analizi sonucunda Babacan Liderlik Tarzının İşten Ayrılma Niyetini negatif yönde ve anlamlı olarak; Örgütsel Özdeşleşmeyi ise pozitif yönde ve anlamlı olarak etkilediği görülmektedir.
