Özet:
Filistin, tarih boyunca birçok medeniyete beşiklik etmiş dört ilahi dinin kutsal olarak gördüğü bir yerdir. Dini kimliği ve verimli toprakları nedeniyle de tarih boyunca ön planda yer almıştır. Gerek dini gerekse siyasi, jeopolitik ve jeostratejik konumu nedeniyle her zaman çatışmanın odağında olmuştur. Bu sebeple tarihi süreç içerisinde farklı toplumların her zaman hakimiyeti altına almak istediği bir bölge haline gelmiştir. Tarih öncesi dönemlerde bu topraklarda yaşamış olan Yahudi toplumu her zaman bu toprakların sahip olduklarını iddia etmiş ve bir gün topraklarına dönme arzusu içinde olmuşlardır. Osmanlı devletinin yıkılışından sonra bu arzuları emperyalist güçlerin desteğiyle daha da artmıştır. Nitekim 1800’lü yılların sonu ile 1900’lü yılların başlarında bu topraklara Avrupa’nın farklı yerlerinden eşi görülmemiş bir Yahudi göçü yaşanmıştır. Bu göçlerin sonucunda Avrupalı devletlerin de desteğiyle güçlenen Yahudi toplumu 1948 yılında İsrail adında bir devlet kurmuştur. İsrail devletinin kurulması Filistinlileri siyasi, sosyal ve kültürel açıdan ciddi anlamda etkilemiştir. Edebi hayat bu etkilenmeden nasibini almış ve edebiyatçılar yeni arayışlara geçmişlerdir. Bu dönemden sonra edebiyata yeni konular eklenmiş ve direniş şiirleri yazılmaya başlanmıştır. Bu sebeple de Filistin edebiyatında direniş şairleri ön plana çıkmış ve bu şairler daha çok vatan ve tarih temalarını işlemişlerdir. Bu şairlerden biri olan Hârun Hâşim Reşîd’in Filistin edebiyatında önemli bir yeri vardır. O, şiirlerinde Filistin halkının işgalcilere karşı olan direnişine yer vermiştir. Şiirlerinde daha çok vatan sevgisi, vatana özlem, gurbet, mücadele ve direniş konularını işlemiştir. Kasideleri gösterilerde okunacak ve duvarlara yazılacak kadar üne kavuşmuş ve geniş alana yayılmıştır. Duygu ve düşüncelerini şiirsel bir biçimde dile getiren yazarın kendine özgü bir üslubu vardır. Ülkemizde çok tanınmayan bu şairin incelenmesi alana önemli katkı sağlayacağından ayrıca ehemmiyet arz etmektedir.
