BATMAN İLİ İLE GÜNEYDOĞU ANADOLU İLLERİNDEKİ II. ÜRÜN MISIRDA ÜRETİM DURUMUNUN TEKNİK VE EKONOMİK YÖNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

Abstract

Türkiye’de tarımsal üretimde farklı toprak iĢleme teknikleri kullanılmaktadır. Tarımsal üretimde en çok kullanılan yöntem geleneksel toprak iĢlemeli tarımsal üretim sistemleri olsa da son dönemlerde hem ikinci ürün hem de birinci ürün tarımında koruyucu toprak iĢlemeli tarımsal üretim sistemleri uygulamalarının da yaygınlaĢtığı görülmektedir. Bunların baĢında da azaltılmıĢ toprak iĢlemeli tarımsal üretim sistemleri ve toprak iĢlemesiz tarımsal üretim sistemleri gelmektedir. Koruyucu ve toprak iĢlemesiz tarımsal üretim sistemleri tane ve silajlık mısırda da özellikle de ikinci ürün tarımında çok yaygın olarak kullanılmaya baĢlamıĢtır. Ayrıca, bu uygulamaları yagınlaĢtırmak amacıyla ilgili kamu kurumları, sivil toplum örgütleri ve ilgili özel sektör organizasyonları tarafından bu yöntemlerin yaygınlaĢtırılması faaliyetleri yoğun bir Ģekilde yürütülmektedir. Bu çalıĢmda, 2018-2022 dönemleri arasında birinci ve ikinci ürün tane ve silajlık mısır ekimlerindeki durum incelenmiĢtir. Bu inceleme son beĢ yıllık dönem için Güneydoğu Bölgesindeki Batman ili ve ilçeleri ile Güneydoğu Bölgesi illeri ve Güneydoğu Bölgesi düzeyinde birinci ve ikinci ürün mısır tarımı için incelenmiĢtir. Mısır tarımında veriler tarımsal alan, üretim ve verim bazlı Ģekilde incenlenmiĢtir. Bu araĢtırma sonucunda 2022 yılı için mısır ekimlerinde en yüksek ĠÜMA (Ġkinci ürün mısır tarım alanı) /BÜMA (Birinci ürün mısır tarım alanı) * 100 değerleri ġırnak ilinde ve ardından Mardin ilinde belirlenmiĢtir. Bu durum, bölgede ikinci ürün mısır ekimlerin çiftçiler tarafından oldukça ilgi gördüğünü göstermektedir. Özellikle ikinci ürün mısır ekimi bölgede oldukça yaygın hale gelmiĢtir. Bu durumun oluĢmasında Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde ve Türkiyenin farklı bölgelerinde koruyucu toprak iĢleme sistemlerine yönelik araĢtırmaların etkisinin oldukça önemli bir yer tutmaktadır. Ġkinci ürün mısır tarımındaki azaltılmıĢ toprak iĢlemeli tarım ve anıza ekim gibi korucucu tarım uygulamalarının artması ve buna bağlı olarak üretim maliyetlerinin düĢmesi ile, bu üretim değerlerinin daha da artacağı öngörülmektedir.