Abstract:
Antikanser ve antimikrobiyal ilaçlara karşı gelişen çoklu ilaç direnci global bir sağlık sorunu haline gelmiştir. Çalışmada on adet florlu schiff bazının antiproliferatif, sitotoksik ve antimikrobiyal özellikleri araştırıldı. Antikanser çalışmalarda Doksorubisin (DOX), antimikrobiyal çalışmalarda ise Gentamisin (GEN) ve Siproflaksasin (SİP) pozitif kontrol olarak kullanıldı. Bileşiklerin, akciğer adenokarsinom hücre hattı (A549) üzerindeki sitotoksik etkileri ile E. coli, S. aureus ve P. aureginosa üzerine olan antimikrobiyal etkileri; 3-(4,5-dimethyl-thiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) analizi ile test edildi. Antiproliferatif etkileri, 5 (6) -karboksifluoresan süksinimidil ester (CFSE) boyama yöntemi ile test edildi. Apoptoz indükleme kapasiteleri, mitokondriyal membran potansiyelini inhibe edici etkileri (MMPI) Rodamin 123 ve aktif kaspaz-3 analizi ile test edildi. CFSE, Rodamin 123 analizinde flow sitometrik ölçümlerden yararlanıldı. Aktif-kaspaz-3 ekspresyonu analizinde flow sitometrik ölçümler ve immünfloresan yöntemi kullanıldı. Bileşiklerin A549 hücrelerinde neden olduğu histopatolojik değişiklikler Hematoksilen & Eozin, Giemsa ve Papanicolaou (PAP) protokolleri ile araştırıldı. Bileşik 7 (F2,4,5 SAL: trifluorophenyl) imino) methyl) phenol) pozitif kontrol olarak kullanılan DOX’dan daha güçlü sitotoksik etki sergilediği (DOX IC50: 1.9 µM; Bileşik 7 IC50: 1.4 µM) saptandı. Bileşiklerin antiproliferatif, mitokondrial membrane potansiyelini inhibe etme ve aktif kaspaz 3 ekspresyonuna neden oldukları belirlendi. Histopatolojik incelemelerde hayalet hücre, DNA fragmantasyonu, apopototik cisimcikler gibi değişikliklerin görülmesi apoptozun hücre ölümünde etkili olduğunu destekleyen bulgular olarak değerlendirildi. Bileşiklerin GEN ve SİP’e göre daha düşük düzeyde antimikrobiyal etki sergiledikleri ve en güçlü antimikrobiyal etki S. aureus üzerinde Bileşik 9 (F4SAL, 2, 3, 5 ve 6 tetrafluorophenyl) imino) methyl) phenol) MİK50: 18,6 µM) ile elde edilmiştir. DOX’dan daha güçlü sitotoksik etki sergileyen Bileşik 7, in vivo çalışmalar için alternatif kemoterapötik ajan adayı olma kapasitesine sahip olduğu tespit edilmiştir.
