Özet:
Girişimcilik toplumların zenginleşmesi kadar bireylerin kendini geliştirip, yeni ve yaratıcı fikirler üretmesi için vazgeçilmezdir. Bu durum geldiği toplumla bütünleşmek isteyen göçmenler için de geçerlidir. Dünyada artan göç hareketleriyle birlikte göçmen girişimcilik yaygınlık kazanmakta, göçmenler küresel ağ örüntüleri biçiminde ulus üstü bir yapı oluşturmaktadır. Göçmen girişimcilik hem göç edilen ülke ekonomisi hem de göçmen üzerinde olumlu etkiler doğurmaktadır. Göçmen girişimciler bulundukları ülkede istihdam yaratmakta, yatırım yapmakta, kendi yerel pazarını oluşturmakta ve geldikleri ülke ile yerleştikleri ülke arasında ticari ve kültürel bağlar inşa etmektedir. Bu çalışma, aynı şehirde yaşayan Şanlıurfalı girişimciler ile Suriyeli sığınmacı girişimcilerin girişimci profil özelliklerini belirlemek ve iki toplumun birbirleriyle olan farklılıkları ve ortak yanlarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu sayede uyum sürecinde yaşanacak sorunların çözümünde yardımcı olabileceği düşünülmektedir. Suriyeli girişimcilerin kalkınmada öncellikli iller arasında bulunan Şanlıurfa ilinin ekonomisine canlılık kazandıracağı umulmaktadır. Çalışmada, doğrudan kapsamlı gözlemin en yaygın biçimi olan yoklama (sondaj) yoluyla anket çalışması uygulanmıştır. Yoklama yoluyla yapılan anket çalışmasında tesadüfî örnekleme tekniği kullanılmıştır Anket kapsamında, öncelikle V her iki girişimci gruba demografik özelliklerine ilişkin on yedi adet soru sorulmuş; ikinci grupta, girişimci kişilik özelliklerinin anlaşılması amacıyla yirmi dört adet soru sorulmuştur. Katılımcılar kırk iki adet Şanlıurfalı girişimci ve kırk adet Suriyeli girişimciden oluşmaktadır. Katılımcılara girişimci kişilik özelliklerine ilişkin sorulan sorular risk alma, başarma isteği, belirsizlik toleransı, kendine güven ve kontrol odağı olma özelliklerini kapsamaktadır. Çalışmanın sonucunda Şanlıurfalı girişimcilerin daha genç olmalarına rağmen eğitim seviyelerinin daha düşük olduğu ve anadilleri dışında başka bir dil konuşamadıkları, daha tarıma dayalı bir topluluk oldukları ve girişimcilik kişilik özellikleri olmakla birlikte baskın bir özelliğin olmadığı görülmüştür. Suriyeliler ise daha yaşlı olmalarına rağmen eğitim seviyeleri daha yüksek ve anadilleri dışında başka bir dil konuşabilmeleri ve girişimci kişilik özelliklerinden yeniliğe açıklık ve başarma isteklerinin daha yüksek oldukları görülmüştür. Çalışmanın sonuçları her iki toplumun eksik olan taraflarını geliştirmede birbirine yardımcı olacağı ve Şanlıurfa’da girişimciliğin geliştirilerek ilin kalkınmasında faydalı olacağı öngörülmektedir.
