Özet:
Bu çalışma; 6 farklı su tutucu polimer (0, 100, 150, 200, 250 ve 300 g/6 m²) dozunun meradaki bitki kompozisyonunun, kuru ot verimi, kuru madde verimi, kuru madde oranı, buğdaygil oranı, baklagil oranı, diğergil oranı, ham protein oranı, ham protein verimi ve otlatma kapasitesi gibi verim kompoonentleri üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla; 17 Kasım 2019 yılında Şanlıurfa’nın Tektek dağları doğal merasında, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Deneme sonunda elde edilen verilere göre yapılan analiz sonucunda en iyi değerlerin 100 g polimer dozundan elde edildiğini göstermiştir. Polimer uygulaması genel olarak buğdaygil oranını artırırken, diğergil oranında düşüşe neden olmuştur. Sonuçlara göre rakamsal olarak en yüksek kuru ot verimi (47.36 kg/da), kuru madde verimi (42.11 kg/da), baklagil oranı (%7.44) ve otlatma kapasitesi (9.18 BBHB) 100 g polimer dozundan elde edilirken, rakamsal olarak en düşük kuru ot verimi (42.09 kg/da), kuru madde verimi (35.71 kg/da), baklagil oranı (%3.86) ve otlatma kapasitesi (8.16 BBHB) ise kontrolden (0 g) elde edilmiştir. Aynı zamanda rakamsal olarak buğdaygil (%75.90) ve ham protein verimindeki (3.96 kg/da) en yüksek değerler 150 g polimer dozundan elde edilirken, en düşük buğdaygil (%70.24) ve ham protein verimindeki (3.25 kg/da) değerler ise kontrolden (0 g) elde edilmiştir. Deneme sonuçlarına göre rakamsal olarak en yüksek kuru madde oranı (%90.56) 200 g polimer dozundan, en yüksek ham protein oranı (%8.40) 300 g polimer dozundan ve en yüksek diğergil oranı (%25.90) kontrolden (0 g) elde edilirken, en düşük kuru madde oranı (%84.66) kontrolden (0 g), en düşük ham protein oranı (%7.53) 100 g polimer dozundan ve en düşük diğergil oranı (%16.95) ise 150 g polimer dozundan elde edilmiştir. Polimer dozları arasındaki bu verim farklılıkları istatistiksel olarak önemli olmamasına rağmen, genel olarak 100 g polimer dozunun birçok incelenen özellikte öne çıktığını söylemek mümkündür.
