ÜLKEMİZDE Pistacia vera ANACI OLARAK YETİŞTİRİLEN UZUN ve SİİRT ANTEPFISTIĞI ÇEŞİDİ YOZLARININ TUZLULUĞA DAYANIKLILIĞI ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA

Abstract

Antepfıstığı, bölgemizin en önemli meyve türlerinden birisi olup, kurak yarı kurak alanlar için önemli bir potansiyele sahiptir. Antepfıstığı ağaçlarının tuzluluğa toleranslı olduğu bilinmektedir. Antepfıstığı diğer bitkiler için çok tuzlu olan alanlarda yetişebilmektedir. Antepfıstığında tuz, büyüme, fotosentez ve yaprakların morfolojik değişimleri üzerinde olumsuz etkilere sahiptir. GAP projesiyle birlikte bölgemizde sulama başlamış ve aşağı Harran Ovasındaki topraklarda tuzluluk görülmeye başlanmıştır. Antepfıstığı tuza dayanıklı bitkiler arasında yer almaktadır. Bu nedenle tuzlanan alanlarda antepfıstığı yetiştiriciliğinin yapılabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, ülkemizde Pistacia vera anacı olarak yetiştirilen Uzun ve Siirt çeşitlerine ait antepfıstığı yozlarının tuzluluğa dayanıklılığını bitkilerin vegetatif özellikleri ve fizyolojik özelliklerini inceleyerek belirlemektir. Bu amaçla Uzun ve Siirt çeşidine ait bitkiler 6 yapraklı olduklarında 0, 800, 1600, 2400 ve 3200 mg NaCl/kg-toprak hesabıyla toprağa tuz uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre Siirt çeşidine ait yozların Uzun çeşidi yozlarına göre topraktaki tuzluluğa daha dayanıklı oldukları belirlenmiştir.