Özet:
Günümüzde beton yapılarının inşası, bağlayıcı malzeme olarak Portland çimentosuna ve ana dolgu bileşeni olarak ince agregaya (kum) dayanmaktadır. Ancak PÇ ile ilgili sorun, üretimi sırasında büyük miktarda sera gazı emisyonunun ortaya çıkmasıdır. Ayrıca kum, artan talep nedeniyle şu anda piyasada ulaşılması zorlaşan ve daha pahalıya mal olan sınırlı bir doğal kaynaktır. Bu çalışma, bir geopolimer kompozitte geri dönüştürülmüş kırıntı atık lastiğin kullanımının uygulanabilirliğini araştırmaktadır. Ayrıca, PÇ kullanılmadan ve baz malzeme olarak uçucu kül olarak adlandırılan endüstriyel bir yan ürün kullanılarak, geleneksel muadilinden çevresel olarak üstün bir harç tasarlamak da çalışmanın diğer bir amacıdır. Bunun için, öncelikle kontrol karışımı, UK’nin doğal nehir kumu ve alkali aktivatör çözeltisi ile karıştırılmasıyla hazırlanmıştır. Çözeltiler sodyum hidroksit ve sodyum silikattan oluşur. Daha sonra atık lastik kırıntılarının üretilen harçların mekanik ve termal özelliklerini nasıl etkilediğini görmek için kum, hacimce %10, %20, %30 ve %40 oranlarında kum ile hacimce değişim yapılmıştır. Numuneler, dökümden hemen sonra 65°C'de 24 saat boyunca fırında kürlenmiştir. Test numunelerinin yarma çekme mukavemeti ve basınç mukavemeti, CR miktarı arttıkça azalma gözlenmiştir. Bununla birlikte, termal direnç iyileştirildiği tespit edilmiştir. Üretilen yeni kompozitin, karbon ayak izini önemli ölçüde azaltabileceği tahmin edilmektedir. Ayrıca daha uygun maliyetli ve özellikleri optimize edilmiş atık lastikli geopolimer harcın inşaat sektöründe çevre dostu bir malzeme olarak kullanılabileceği öngörülmektedir.
