DİYABETİK NEFROPATİLİ HASTALARDA PARAOXONASE 1 GEN POLİMORFİZMLERİNİN ARAŞTIRILMASI

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, Diyabetik nefropatili hastalarda PON1 geni kodlanan bölge Q192R (584A/G; rs662) ve L55M (172 T/A; rs854560) polimorfizmlerinin sıklığı tespit edilerek, Tip 2 Diabetes Mellitus ve Diyabetik Nefropatili hastaların sonuçları kontrol grubuyla karşılaştırılıp, allel ve genotip frekanslarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışmanın yürütülmesi için; Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji Bilim Dalı polikliniklerine başvuran, ADA (American Diabetes Association) kriterlerine göre Tip 2 Diabetes Mellitus tanısı alan 100 hasta ve benzer yaş grubunda bulunan 50 sağlıklı birey kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Tip 2 Diabetes Mellitus hastalarının rutin tetkik sonuçları değerlendirilerek mikroalbüminüri ve makroalbüminürisi olan 50 bireyle Diyabetik Nefropati hasta grubu oluşturuldu. Çalışma grubundaki bireylerden EDTA’lı tüplere alınan kan örneklerinden PureLink Genomic DNA izolasyon kiti kullanılarak DNA izolasyonu yapıldı. Bireylerin PON1 genine ait Q192R (584A/G; rs662) ve L55M (172T/A; rs854560) polimorfizmleri, bu bölgelere spesifik seçilen forward-reverse primer çifti aracılığıyla PCR ile çoğaltıldı. PCR ürünleri, restriksiyon enzimleri BspPI (AlwI) ve Hin1II (NlaIII) kullanılarak kesildi. Ürünler sırasıyla %4 ve %2 agaroz jel üzerinde yürütüldü ve UV görüntüleme aracılığıyla fotoğraflandı. Sonuçlar değerlendirilerek polimorfizm genotiplemesi yapıldı. Bulgular: PON1 geni Q192R (584A/G; rs662) polimorfizminde genotip dağılımına bakıldığında, sağlıklı kontrol grubu (n=50) bireylerinde homozigot QQ genotipi 31 bireyde (%62), heterezigot QR genotipi 15 bireyde (%30) ve homozigot RR genotipi 4 bireyde (%8) görülmüştür. Tip 2 Diabetes Mellitus grubu (n=50) bireylerinde homozigot QQ genotipi 29 bireyde (%58), heterezigot QR genotipi 16 bireyde (%32) ve homozigot RR genotipi 5 bireyde (%10) görüldü. Diyabetik Nefropati grubu bireylerinde (n=50) homozigot QQ genotipi 26 bireyde (%52), heterizot QR genotipi 21 bireyde (%42) ve homozigot RR genotipi 3 bireyde (%6) görüldü. Gruplar arası yapılan karşılaştırmalar sonucunda genotip dağılımlarının istatistiksel olarak anlamlı bir fark ifade etmediği viii görüldü (p>0.05). PON1 geni L55M (172T/A; rs854560) polimorfizminde genotip dağılımı incelendiğinde sağlıklı kontrol grubu (n=50) bireylerinde homozigot LL genotipi 21 bireyde (%42), heterezigot LM genotipi 21 bireyde (%42) ve homozigot MM genotipi 8 bireyde (%16) görüldü. Tip 2 Diabetes Mellitus grubu (n=50) bireylerinde homozigot LL genotipi 24 bireyde (%48), heterezigot LM genotipi 16 bireyde (%32) ve homozigot MM genotipi 10 bireyde (%20) görüldü. Diyabetik Nefropati grubu bireylerinde (n=50) homozigot LL genotipi 34 bireyde (%68), heterizot LM genotipi 13 bireyde (%26) ve homozigot MM genotipi 3 bireyde (%6) görüldü. Gruplar arası yapılan karşılaştırmalar sonucunda genotip dağılımlarının istatistiksel olarak anlamlı bir fark ifade etmediği görüldü (p>0.05). Sonuç: Yapılan araştırma sonucunda PON1 geni Q192R (584A/G; rs662) ve L55M (172T/A; rs854560) polimorfizmlerinin, Tip 2 Diabetes Mellitus hastalarında Diyabetik Nefropati’ye yakalanma riski ile ilişkili olmadığı gözlemlendi.