SIĞIRLARDA MASTİTİSİN TEŞHİSİNDE MİKROBİYOLOJİK KÜLTÜR VE ÇİFTLİKKÜLTÜR YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Abstract

Bu çalışmada sığırlarda mastitisin teşhisinde kullanılan mikrobiyolojik kültür ve çiftlik-kültür yöntemlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla Adıyaman bölgesinde klinik mastitisli süt ineklerinden toplam 83 adet süt örneği mikrobiyolojik olarak incelenmiştir. Araştırmada süt numunelerinin mikrobiyolojik analizlerin yapılabilmesi amacıyla kanlı agar, MacConkey agar, edwards medium ve Columbia CNA agar, besi yerlerine numuneler ekilerek uygun şartlarda inkübe edilmiştir. Araştırmada incelenen süt örneklerinin %90,3 (75)’ünde bakteri izolasyonu ve identifikasyonu yapılırken, süt örneklerinin %9,7 (8)’sinde ise üreme olmadığı belirlenmiş, bazı örneklerde iki farklı patojen türüne rastlanmıştır. Kanlı agara ekimi yapılan ve kültür pozitif sonuç veren süt örneklerinin %17.9 (14)’unda Staphylococcus aureus, %61,6 (48)’sında Streptococcus spp., %7,7 (6)’sinde E. coli, %6,4 (5)’ünde Enterococcus spp., %3,8 (3)’inde Maya ve %2,6 (2)’sında de Koagulaz negatif Staphyloccoccus (CNS); MacConkey agara ekimi yapılan ve kültür pozitif sonuç veren süt örneklerinin %60 (6)’ında E. coli, %30 (3)’sinde Enterococcus spp. ve %10 (1)’unda maya; Edwards Mediuma ekimi yapılan ve kültür pozitif sonuç veren süt örneklerinin %91,5 (43)’inde Streptococcus, %6,4 (3)’ünde Enterococcus ve %2,1 (1)’inde maya ve CNA ya ekimi yapılan ve kültür pozitif sonuç veren süt örneklerinin ise %20 (14)’sinde Staphylococcus aureus, %68,6 (48)’sında Streptococcus spp, %4,3 (3)’unda Enterococcus spp., %4,3 (3)’ünde maya ve %2,8 (2)’inde ise CNS identifiye edilmiştir. Bu araştırmada çiftlik kültür yöntemleri ile standart mikrobiyolojik tanı yöntemlerinin karşılaştırılması sonucunda çiftlik kültür yöntemlerinin, standart mikrobiyolojik yöntemlere benzer başarı oranına sahip oldukları belirlenmiştir. Sonuç olarak, Çiftlik kültür yöntemlerinin kullanımının, mastitis patojenlerinin tespiti ve oluşturulacak koruma ve kontrol programlarında antibiyotik direnç oluşumunun izlenmesi açısından etkili kontrol stratejilerinin oluşturmada yararlı olacağı kanısına varıldı.