Özet:
Çalışmamızın menbaı olan İbrâhim Şâhidî’nin Tuhfe-i Şâhidî adlı manzum sözlüğü üzerinde kıymete değer pek fazla çalışma yapılmış ve bu çalışmalar genelikle eserin izahına yönelik olmuştur. Yapılan çalışmalardan biri de Alî erRuhâvî’nin yapmış olduğu şerhtir. Alî er-Ruhâvî bu yapmış olduğu şerhe Tuhfe-i Taksîrî adını vermiştir. Şarih şerhin başında aruz kalıplarına yönelik açıklamalar vermiş daha sonra aruz kalıplarını uygulamalar ışığında ortaya koymuştur. Şerhinde beyitlerde bulunan kelimelerin hem Farsça hem de Arapça manalarına yer veren şarih bazı kelimeleri Mesnevi’den beyitler vererek örneklemiştir. İbrâhim Şâhidî bu eseri kaleme alırken Mesnevî gibi bir şâhesere başvurmuştur. Alî er-Ru’hâvî ise Tuhfe-i Taksîrî adlı şerhi ile hem Mesnevî’yi hem de Tuhfe-i Şâhidî’yi aynı düzleme taşıyarak her iki eserin de anlaşılmasına yönelik bir çalışma ortaya koymuştur. Bizim de bu eserde yaptığımız Tuhfe-i Taksîrî’nin 48b-92b varaklarının karşılaştırmalı metnini ortaya koymak, metnin detaylı bir incelemesini yapmaktır. Bu çalışmamız bir giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Çalışmamızın birinci bölümünde İbrâhim Şâhidî’nin hayatı, eserleri ve Tuhfe-i Şâhidî üzerine yapılan şerhler ele alınmaktadır. İkinci bölümünde ise şarihin hayatı ve bilinen tek eseri olan Tuhfe-i Taksîrî tezimizin mahiyetini oluşturmaktadır.
