Abstract:
Verimlilik çalışmaları sanayi üretiminin başladığı tarihten itibaren devam etmektedir. Bu çalışmalar farklı araçlar kullanılarak yapılmaya çalışılsa da temelinde karlılık esaslı çıktılar bulunmaktadır. Zaman etüdü verimlilik çalışmalarının temelini oluşturan bir araçtır. Zaman etütleriyle bir işin nasıl ve ne kadar sürede yapılması gerektiği sorusuna cevap aranmaktadır. Fakat tek başına bir çözüm yöntemi değildir. Operasyonlarda zaman içerisinde çalışanların işe alışmasından kaynaklı öğrenme etkisi ortaya çıkabilmektedir. Bu öğrenme etkisi operasyonların zorluk derecelerine göre farklılık gösterebilmektedir. Montaj hattı dengeleme ise, üretim hattı boyunca operasyon işlem sürelerinden kaynaklı boşta kalma ve fazla iş yüklemelerini tespit ederek istasyonlar arasındaki işlem sürelerini aynı seviyeye çekmeyi amaçlamaktadır. Üretim hatlarında yapılan çalışmaların hatlarda nasıl değişimlere sebep olduğunu incelemek amacıyla da simülasyon yöntemi kullanılmaktadır. Hatlarda belirlenen anahtar performans göstergelerine göre simülasyon çıktıları karşılaştırılarak ekonomik yöntem seçilmektedir. Bu çalışmada tekstildeki konfeksiyon dikim bantlarına benzeyen ayakkabı dikim bantlarında kişi başına düşen üretim miktarlarını arttırmaya yönelik senaryo analizleri yapılmıştır. Öncelikle zaman etüdü yardımıyla ortalama işlem süreleri belirlenmiştir. Ardından diğer çalışmalardan farklı olarak öğrenme etkisi ile işlem süreleri geliştirilmiştir. Konum ağırlıklı ve konumdan bağımsız montaj hattı dengeleme çalışmaları ile simülasyon çalışmaları yapılmıştır. Çalışmada önerilerde bulunulmuş ve bu önerilerin daha verimli olduğu belirlenmiştir. Sonuçlar karşılaştırıldığında mevcut duruma göre önerilen durumda kişi başı üretimde %29,6, çift başı maliyetinde ise %22,86 oranında iyileşme sağlanmıştır.
