Özet:
Bu çalışma ile Şanlıurfa Harran Ovası koşullarında II. ürün mısır bitkisinde çeşitli mikrobiyal uygulamaların verim ve verim unsurlarına etkileri belirlenmiştir. Deneme bölünmüş parseller deneme desenine göre kurulmuştur. Ana parselleri çeşitler mikrobiyal gübreleri ise alt parselleri oluşturulmuştur. Deneme, 2019 yetiştirme sezonunda Şanlıurfa Harran Ovası koşullarında yürütülmüştür. Çalışmada materyal olarak 5 çeşit farklı mikrobiyal gübre ve 2 farklı mısır tohum çeşidi kullanılmıştır. Denemede, her parselde 4 sıra olacak şekilde ekim yapılmıştır. Sıra aralığı 70 cm, sıra üstü mesafe 20 cm, sıra uzunluğu 5 m ve her parsel alanı 14 m2 olarak ayarlanmıştır. Ekimden önce toprak goble disk ve ardından diskaro ile işlenerek ekime hazır hale getirilmiştir. Araştırmada 3 mısır çeşidi ve 5 farklı mikrobiyal gübre materyal olarak kullanılmıştır. Deneme konuları, kontrol, Basillus megateruim bakterisi (200 ml/da toprak), Bacillus subtilis + paenibacillus azotofixdt (200 ml /da toprak), Lactobacillus delbrueckli (Lactobacillus delbrueckli bakterisi, ekimle beraber 500 ml /da çıkıştan 20 gün sonra, bitkiler 40-50cm iken 500 ml/da ve çiçeklenme döneminde 500 ml/da olacak şekilde bitkilerin yapraklarına püskürtülmüştür) ve Frateuria aurantia bakterisi 10 ml/kg tohum olacak şekilde oluşturulmuştur. Tane verimi bakımından uygulamalar X çeşitler interaksiyonu istatistiki olarak önemli bulunmuştur. En yüksek tane verimi L.Delbrueckli (Yaprak)× PL-538 1571.63 kg/da olarak bulunurken, en düşük L.Delbrueckli (Yaprak)× PL-618 1193.89 kg/da olarak bulunmuştur. Protein oranı bakımından en yüksek F.AURANTIA(Tohum)× PL-618 (%10.07) uygulamasından elde edilirken, en düşük B.MEGATERIUM (Toprak)× DKC6050 (%8,60) uygulamasından elde edilmiştir. Mikrobiyal gübrelerin mısır bitkisinde verim ve verim unsurlarına etkisi çeşide bağlı olarak değişmiştir. Tane verimi bakımından mikrobiyal gübrenin yapraktan uygulanması daha etkili bulunmuştur.
