Abstract:
Bu araştırmanın amacı örgütsel dedikodu ile işyeri yalnızlığı arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu amaç kapsamında, bu araştırma 2018- 2019 Eğitim- Öğretim Yılı Şanlıurfa ili merkez ilçelerinde bulunan toplam 139 ortaokulda görev yapan 597 öğretmen ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma yöntemine bağlı olarak bu okullarda çalışan öğretmenlerle anket çalışması yapılmış ve veriler SPSS ve STATA istatistik programları ile gerekli istatistiksel analizler yapılmıştır. Uygulanan ölçeklerinin yüksek düzeyde güvenilir olduğu anlaşılmaktadır. Cinsiyetin sadece "dedikodunun örgütsel araç olması" maddesi üzerinde etkili olduğu ortaya çıkmış ve erkekler kadınlara göre dedikodunun örgütsel araç olduğuna daha fazla inanmaktadır. Benzer şekilde yaşın, eğitim durumunun, hizmet süresinin, unvanlarının ve istihdam şeklinin hiçbir ölçek ve madde için etkili olmadığı istatistiksel olarak ortaya çıkmıştır. Ayrıca resmi ortaokul ile özel ortaokul çalışanları arasında iş yerinde yalnızlık duygusu açısından fark olmadığı anlaşılmıştır. Fakat çalışmanın yapıldığı ilçelerin, öğrenci ailesinin sosyo-ekonomik durumunun, öğretmen sayısının ve okul türünün ölçeğin bazı maddeleri için etkili olduğu görülmüştür. "örgütsel dedikodu" ve "iş yerinde yalnızlık" arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Şanlıurfa, Örgütsel Dedikodu, İş Yeri Yalnızlığı
