Özet:
Bu çalışmanın temel amacı Şanlıurfa İline bağlı ilçelerdeki buğday üreticilerinin ürün satış zamanına karar vermelerinde etkili olan faktörleri belirlemek ve üretici gelirlerini artırıcı öneriler geliştirmektir. Araştırmanın ana materyalini 180 üretici ile yüz yüze anket yöntemi ile elde edilen veriler oluşturmaktadır. İşletmecilerin ortalama 49.3 yaşında olduğu, önemli bir kısmının (%35.5)orta düzeyde eğitimli olduğu saptanmıştır. İşletmelerde hane halkı genişliğinin ortalama 8.16 kişi olduğu, ve buğday tarımında 3.61 aile bireyinin çalıştığı, ortalama işletme arazisinin 118.20 da olduğu saptanmıştır. İşletmecilerin buğday tarımında ortalama 25.31 yıllık deneyimlerinin olduğu belirlenmiştir. İşletmecilerin önemli bir kısmının (%70.6) herhangi bir üretici örgütüne üye olmadığı belirlenmiştir. İşletmelerin %45.0'inin depolama imkanının olmadığı ve %61.1!inin lisanslı depoculuk hakkında bilgili olmadığı belirlenmiştir. Bu araştırmada işletmecilerin riske karşı tutumlarının belirlenmesinde referans kumarı yöntemi kullanılmış ve işletmeler 3 gruba ayrılmıştır. İşletmecilerin önemli bir kısmının (%79.4) riski sevmeyen grupta olduğu saptanmıştır. Araştırmada risk grupları ile eğitim düzeyi, deneyim süresi, yaş ve ürünü bekletme istediği süre arasında one way ANOVA testleri yapılmıştır. Riskten hoşlananlar ve hoşlanmayanların arasında eğitim düzeyi bakımından anlamlı bir farklılığın olduğu saptanmıştır. Riski sevmeyenler ile riske karşı nötr olanların buğday üretimindeki deneyim süreleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu belirlenmiştir. Riski sevenler ile sevmeyenlerin yaşları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Riski sevenler ile sevmeyenlerin buğdayı depolamak istedikleri süre arasında anlamlı bir farklılığın olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışmada, gerçekleşen satış tarihi ile istenen satış tarihi arasında kalan dönemde oluşan fırsat bedeli dikkate alınarak brüt kar farkı hesaplanmıştır. Böylece buğdayın en uygun satış zamanının mart ayı (brüt kar farkının en yüksek olduğu ay) saptanmıştır.
