Özet:
Bu çalışma, Kur'ân'da bulunan çeşitli hitap şekilleri ve diyalogları inceler. Allah Teâlâ bütün varlıkları yarattığı andan itibaren muhatap olarak seçmiş bulunmaktadır. Bütün varlıklara hareket tarzlarını bazen sevk-i ilahi, bazen ilham, bazen de vahiyle bildirmiştir. Çalışmamızda, vahiyle bildirilen bazı hitap ve diyalogların üslup ve ifade tarzları ile beraber açıklanması amaçlanmıştır. Çalışma, Allah'ın kendi zatına yönelttiği bazı hitap şekillerini, Hz. Muhammed'in (s.a.v.) şahsına yönelttiği hitapları, Hz. Muhammed'in (s.a.v.) şahsında Mü'minlere ve diğer insanlara yönelttiği hitap şekilleri ile insan dışındaki bazı canlı ve cansız varlıklar için kullandığı hitap şekilleri olduğunu; bu hitapların yanı sıra Allah ile peygamberleri arasında geçen diyalogları, Allah ile melekler arasında geçen diyalogları, Allah ile iblis arasında geçen diyalogları, peygamberler ile ümmetleri arasında geçen diyalogları, Ahirette Allah ile insanlar ve cinler arasında geçen diyalogları ve Allah ile Cehennem arasında geçen diyalogları içerdikleri hikmet ve sebeplerle birlikte ortaya koymuştur. Anahtar Sözcükler: Kur'ân, Tefsir, İlahî hitap, Kur'ân'ın üslubu, Kur'ân'daki hitap şeklileri. Kur'ân'daki diyaloglar.
This study examines the variety of forms of speech and dialogues contained in the Qur'an. Allah (s.w.t) has chosen the addressees to His speech (divine address) from the moment of his creation of all existing beings. He has informed all of creation, conscious ve non-conscious, their forms of behavior through at times a revelation, at times by inspiration, and at times through revelation. Our study aims to explain certain forms of speech (address) and dialogues which are informed through revelation, in connection with their style and patterns of phrasing. This study identifies the presence of the forms of speech (address) Allah uses to address Himself; the person of the Prophet Muhammad (p.b.u.h); the believers and other people through the person of the Prophet Muhammad (p.b.u.h); and other living and non-living beings. This study further identifies the occurrences of the dialogues between Allah and His prophets; Allah and the angels; Allah and Iblees; prophets and their nations; in the Afterlife, dialogues between Allah and humans and jinn; and between Allah and Jahannam (hell). The analysis takes into consideration the relevant antecedents and possible wisdom behind each of the observations Key Words: Qur'an, Tafseer (exegesis/commentary), Divine Speech (Divine Address), Style of the Qur'an, Forms of Speech in the Qur'an, Dialogues in the Qur'an.
