Evli kadınlarda toplumsal cinsiyet rollerinin evlilikte sorun çözmeye ve doyuma etkisi / The effect of the social gender roles with the married women to the problem solving and marital satisfaction

Abstract

Araştırma, Şanlıurfa Merkez'de yaşayan evli kadınlarda, toplumsal cinsiyet rollerinin evlilikte sorun çözmeye ve evlilik doyumuna etkisini belirlemek amacıyla kesitsel-tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Çalışmada tabakalı örneklem yöntemi kullanılmıştır. Karaköprü (27), Haliliye (66) ve Eyyübiye (57) Şanlıurfa merkez ilçelerinde bulunan 150 evli kadınla araştırma tamamlanmıştır. Araştırmanın verileri 'Kişisel Bilgi Formu', 'Toplumsal Cinsiyet Rolleri Tutum Ölçeği (TCRTÖ)', 'Evlilik Doyum Ölçeği' ve 'Evlilikte Sorun Çözme Ölçeği' ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistik ile Mann Whitney U, Kruskal Walls Testleri ve Sperman Korelasyon kullanılmıştır. Çalışmada kadınların % 60,7'sinin (91) 30 yaşından büyük, %46,6'sının (70) ilköğretim mezunu olduğu saptanmıştır. Kadınların % 58,7'sinin (88) görücü usulü ile evlendiği, % 76,7' sinin (115) 5 yıldan daha uzun süre evli olduğu görülmüştür. Kadınların toplumsal cinsiyet rolleri tutum ölçeği puan ortalamasının 122,14±17,1 belirlenmiş ve kadınların eşitlikçi tutumlara sahip oldukları saptanmıştır. Kadınların evlilikte sorun çözme ölçeği puan ortalamasının ise 31,40±8,6 hesaplanmış ve kadınların evlilikte sorun çözme becerileri açısından kendilerini başarılı algıladığı saptanmıştır. Kadınların eşitlikçi tutuma yöneldikçe evlilikte alınan doyumun yüksek olduğu, fakat sorun çözme becerilerinin düşük olduğu saptanmıştır (p<0.01) (p<0.01).Kadınların evlilikte sorun çözme becerileri başarılı oldukça, evlilikten alınan doyumun azaldığı belirlenmiştir (p<0.01). Kadın ve eşlerinin yaşı arttıkça ve eğitim düzeyi yükseldikçe toplumsal cinsiyet tutum puanları azalarak daha geleneksel tutuma sahip oldukları saptanmıştır(p<0,05) (p<0,05). Görücü usulü evlenen kadınların, severek /anlaşarak evlenen kadınlara göre daha eşitlikçi tutuma sahip oldukları belirtilmiştir (p<0,05). Bu sonuçlar doğrultusunda; toplumda geleneksel tutumdan, eşitlikçi tutuma doğru eğilimin arttığı ve yaş, eğitim, çalışma durumu gibi etkenlerin daha az etkilediği görülmüştür. Bu konuda araştırmaların arttırılması gerektiği önerilmektedir. Anahtar Kelimeler: Toplumsal Cinsiyet, Evlilik, Evlilik Doyumu, Kadın The research is performed sectional-descriptive to determine the effect of the social gender roles with the married women living in Şanlıurfa City Center to problem solving in marriage and marital satisfaction. This research is done according to the stratified sampling. This research is completed with 150 married women who live in Ş.Urfa Central Districts Karaköprü (27), Halilliye (66) and Eyyübiye (57). The data of this research is collected using face to face interview technique with 'Personal Information Form', 'Social Gender Roles Attitude Scale', 'Marital Satisfaction Scale', 'Problem Solving Scale in Marriage'. While evaluating the datas Mann Whitney U, Kruskal Walls Tests and Sperman Correlation are used with descriptive statistics. In this research it is determined that %60,7 of the women are older than 30, %46,6 graduated from primary school. It is determined that %58,7 of the women are married by arrenged procedure, %76,7 of the women are married longer than 5 years. It is determined that the average of the Social Gender Roles of Women Attitude Scale 122,14±17,1 and women have equitable manners. It is evaluated that the average of the Problem Solving Scale in Marriage 31,40±8,6 and it is stated that women find themselves succesful in terms of problem solving in marriage. It is determined that the more women have equitable manner, the higher satisfaction they get from their marriage, but they have less problem solving skills. It is stated that of the women have the more problem solving skills, they have the less marital satisfaction (p<0.01). It is determined that by increasing the ages of the women and their husbands and rising their education level, their gender attitude points decrease and they have a more traditional attitude. The women who are married by arranged procedures have a more equitable attitude than the women married by loving, agreeing (p<0,05). As a result, it can be suggested that there is a tendency from traditional attitude to equitable attitude and the factors such as age, education and working status affect less. It is suggested that more detailed studies should be undertaken to verify this conclusion. Key Words: Social Gender, Marriage, Marital Satisfaction, Woman