Abstract:
Bu çalışmada; birinci basamakta; sülfanilamit (4-aminobenzensülfonamit) ile bazik koşullarda (piridin) 2-bromopropionilbromit'in reaksiyonu sonucu 2-bromo-N-(4-sülfamoilfenil)propanamit (MMH1) sentezlenmiştir. İkinci basamakta; 2-bromo-N-(4-sülfamoilfenil)propanamit (MMH1) ile bazik koşullarda (piridin) tiyomorfolin'in reaksiyonu sonucu N-(4-sulfamoilfenil)-2-tiomorfolinopropanamit (H1) bileşiği, 1-etilpiperazin'in reaksiyonu sonucu ise 2-(4-ethilpiperazin-1-yl)-N-(4-sulfamoilfenil)propanamit (H2) bileşiği sentezlenmiştir. Elde edilen bileşiklerin yapıları FT-IR, 1H NMR, 13C NMR, Kütle spektroskopisi ve elementel analiz yöntemleriyle aydınlatılmıştır. Çalışmada kullanılan bileşiklerin ve kemoterapik maddenin (5-Fu), kanser ve normal hücreler üzerindeki sitotoksik etkisi de incelenmiştir. H1 ve H2 Maddelerin kanser hücreleri üzerinde sitotoksik etki gösterdikleri gözlenmiştir. H2 maddesinin kanser hücresi olan PC3 ve HeLa üzerinde sitotoksik etki gösterirken H1 maddesi ve Sülfanilamit yeterli etki göstermemiştir. Ayrıca, H1 maddesinin DLD-1 üzerinde ki sitotoksik aktivitesi H2, Süfanilamit ve kemoterapik maddeden (5-Fu) daha etkili olduğu görülmüştür. H1 ve sülfonilamit diger bir kanser hücresi olan ECC-1 maddesi üzerindeki sitotoksik etki gösterirken H2 ise yeterli bir etki gösterememiştir. H1, H2 ve Sülfanilmit bileşikleri kanser hücre hattı olan HT-29 ve DU-145 ile normal hücre hattı olan PNT1-A ve HEK-293 üzerinde fazla bir sitotoksik etki gösterememiştir.
In this study; in the first step; the 2-bromo-N- (4-sulfamoylphenyl) propanamide (MMH1) was synthesized by the reaction of 2-bromopropionylbromide with sulfanilamide (4-aminobenzenesulphonamide) in basic condition (pyridine). In the second step; the N- (4-sulfamoylphenyl) -2-thiomorpholinopropanamide (H1) compound and 2- (4-ethylpiperazin-1-yl) -N- (4-sulfamoylphenyl) propanamide (H2) were synthesized by the reaction of 2-bromo-N- (4-sulfamoylphenyl) propanamide (MMH1) with thiomorpholine and 1-ethylpiperazine in basic condition (pyridine), respectively. The structures of the obtained compounds were clarified by FT-IR, 1H NMR, 13C NMR, mass spectroscopy and elemental analysis methods. The cytotoxic effect of the compounds used in the study and the chemotherapeutic agent (5-FU), cancer and normal cells was also examined. H1 and H2 substances were observed to have cytotoxic effects on cancer cells. H2 substance showed cytotoxic effect on the cancer cells PC3 and HeLa, whereas H1 substance and Sulfanilamide did not show sufficient effect. In addition, the cytotoxic activity of H1 on DLD-1 was found to be more effective than H2, sulfanilamide and chemotherapeutic agent (5-FU). H1 and sulfanilamide showed cytotoxic effect on the other cancer cell ECC-1 substance whereas H2 did not show a sufficient effect. The H1, H2 and sulfanilamide compounds did not show an excess cytotoxic effect on the cancer cell line HT-29 and DU-145 on the normal cell lines PNT1-A and HEK-293.
