Abstract:
Şanlıurfa ili sınırları içinde 2000'li yıllarından itibaren başlayan floristik çalışmaların giderek artması neticesinde Şanlıurfa florasında daha önce kayıt edilmemiş çok sayıda taksona rastlanılmıştır. Floristik çalışmaların yanında fitososyolojik çalışmaların bitki birliği tabloları da flora listeleri yerine geçmektedir. Bu tez çalışması ile son 15 yılda yapılan floristik ve fitososyolojik çalışmaların tümünün değerlendirilmesi ile Şanlıurfa florasında tespit edilen bitki taksonlarının endemizm, hayat formu, fitocoğrafik yönlerden değerlendirilmesi yapılmıştır. Bu çalışma ile 87 familyadan 518 cinse ait 1659 takson tespit edilmiştir. Bu taksonlar içinde 101 adet de endemik tür tespit edilmiştir. Taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılım oranları şöyledir: İran-Turan elementleri %33 (540), Akdeniz elementleri %9 (145), Doğu Akdeniz elementleri %8 (130), Avrupa-Sibirya elementleri %3 (50) ve bilinmeyenler %48 (794)'dir. İçerdikleri tür sayısına göre alandaki en büyük beş familya sırasıyla; Asteraceae (239), Fabaceae (228), Poaceae (129), Brassicaceace (96) ve Lamiaceae (92)'dir. İlk beş sırayı alan cinsler ise Astragalus L. (45), Trifolium L. (41), Euphorbia L. (28), Centaurea L. (26) ve Vicia L. (24)'dır.
As a result of increase in the floristic studies within the boundaries of the province Şanlıurfa starting from the 2000's, many taxa have been identified that are not recorded before in the flora of Şanlıurfa. Besides the floristic studies, plant association tables of phytosociological studies substitute the flora lists. With this dissertation, all the floristic and phytososociological studies done in last 15 years were assessed and evaluated all the plant taxa determined in the flora of Şanlıurfa from the aspects of endemism, life form, phytogeography etc. With this study, 518 genera and 1659 taxa belonging to 87 families were determined. In the study area, 101 (6%) endemics taxa were determined According to phytogeographical regions, taxa's distribution ratios are; Irano–Turanian element %33 (540), Mediterranean element 9% (145), East Mediterranean element 8% (130), Euro-Siberian element 3% (50) and unknown 48% (794). The biggest five families by the number of the taxa that they contain are; Asteraceae (239), Fabaceae (228), Poaceae (129), Brassicaceae (96) and Lamiaceae (92). The highest diverted genera found in the study area are; Astragalus L. (45), Trifolium L. (41), Euphorbia L. (28), Centaurea L. (26) and Vicia L. (24).
