Biyokömürün (biochar) patlıcan bitkisi ve toprağın kimyasal özellikleri üzerindeki etkisinin belirlenmesi / Determination of the effects of biochar on eggplant growth and chemical parameters of non-saline and salinesoils

Abstract

Bu çalışma ile tuzlu ve tuzsuz topraklarda uygulanan farklı dozlardaki iki farklı biyokömür materyalinin (tütün sapı (TS) ve pamuk sapı (PS)) bu ortamlarda yetiştirilen patlıcan bitkisi gelişimi üzerine ve toprakların bazı kimyasal parametreleri üzerine olan etkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda Harran Ovası tuzlu ve tuzlu olmayan bölgelerinden alınan topraklarda PS ve TS biyokömür materyallerinin üç farklı dozu (%0-%0,3 ve%0,6) kullanarak kontrollü koşullarda patlıcan bitkisi yetiştirilerek bir sera denemesi kurulmuştur. Bu denemede bitkide (bitki boyu, bitki gövdesi, bitki yaş ağırlığı, bitki kuru ağırlığı, bitki kök yaş ağırlığı, bitki kök kuru ağırlığı, yaprak sayısı, yaprak klorofil içeriği, meyve uzunluğu, meyve çapı, meyve kabuk kalınlığı, meyve sayısı, meyve ağırlığı, meyve suyu pH'sı, meyve suyu elektriksel iletkenliği (EC) ve suda çözünebilir kuru madde (SÇKM)) parametreleri ve toprakta da; toprak pH'sı, toprak EC'si, toprak organik madde içeriği, toprak katyon değişim katsayısı (KDK) ve toprak değişebilir katyon (DK) miktarı belirlenmiştir. Yapılan çalışma sonucunda uygulanan materyal açısından baktığımız zaman tuzsuz toprakta incelenen parametreler bakımından PS biyokömürünün kontrole (%0) kıyasla artan oranlardaki miktarları incelenen parametrelerde daha yüksek değerler elde edilmesini sağlamıştır. Dozların etkisi bakımından genel olarak %0,3 dozunun daha etkili olduğu belirlenmiştir. Tuzlu topraklar içinde uygulamalardan PS biyokömürü kontrole göre daha etkili olduğu görülmüştür. Burada artan doz oranları ile beraber değerlerinin artışına olan etkininde arttığı gözlemlenmiştir. Genel olarak bakıldığında biyokömürler arasındaki farkların istatistikî (P<0,05) olarak anlamlı olmadığı fakat dozlar arasındaki farkın anlamlı olduğu bununla beraber farklı topraklarda (tuzlu ve tuzsuz topraklar) elde edilen değerlerinde istatistikî (P<0,05) olarak anlamlı olduğu görülmüştür. Tuzlu topraklarda yetişen bitkinin strese girmesi, yapılan biyokömür uygulamaları ile kontrole göre nispeten azaltılabilmiş fakat bitkilerde meyve oluşumu için yeterli bir iyileşme sağlayamamıştır. This study aimed to determine the effect of two different biochar material (tobacco stalk and cotton stalk) at different doses applied on salty and unsalted soil on the growth of egg plant growing in these media and on some chemical parameters of soil. In this context, a greenhouse experiment was established by growing eggplant plants under controlled conditions using three different doses (0% 0.3% and 0.6%) of PS and TS biochar materials in the soil taken from the saline and non-saline regions of the Harran Plain. , Plant body weight, plant age weight, plant dry weight, plant root age weight, plant root dry weight, leaf number, leaf chlorophyll content, fruit length, fruit diameter, fruit shell thickness, fruit number, fruit weight, fruit juice pH , Fruit juice electrical conductivity and watersoluble dry matter) and in the soil; The soil pH, soil EC, soil organic matter content, soil cation exchange coefficient and soil changeable cation amount were determined. When we looked at the applied material as a result of the study done, we observed increasing amounts of PS biomarkers compared to control (0% It was determined that higher values were obtained in the examined parameters. It was determined that 0.3% dose was generally more effective in the effect of the faults. In saline soils, PS biorefinery was found to be more effective than the control in applications. It has been observed here that the increasing dose rates together with the increase in the value are effective. In general, it was found that the differences between biocharities were not statistically significant (P <0.05), but the difference between the doses was significant, and statistical significance was found to be statistically significant (P <0,05) in different soils (salty and unsalted soils). Threshing of the plant grown in saline soils can be relatively reduced compared to the control with biochar applications but it has not provided sufficient improvement for.