Özet:
Bu çalışma ile Penicillium expansum fungusunun tuza karşı tolerans sınırları belirlenmiş, fungusun gösterdiği fizyolojik ve biyokimyasal tepkiler ölçülerek fungusun abiyotik stres unsuruna karşı dayanım durumu belirlenmiştir. Patojen, beş farklı tuz (0.25-, 0.50-, 0.75-, 1,0-, 1.25 M) konsantrasyonlarında in vitro koşullarda PDA (Patates dekstroz agar) ve PDB (Patates dekstroz broth) ortamında gelişime bırakılmıştır. Patojenin, in vitro koşullarda miselyal gelişimi ve sporulasyonu artan tuz konsantrasyonuna bağlı olarak azalmış ancak kırılma noktası olarak 1000 mM tespit edilmiştir. Miselyal gelişim için IC50 değeri 741 mM olarak belirlenen fungal etmenin tuzlu koşullarda agresif bir gelişim gösterdiği belirlenmiştir. Bunun yanı sıra fungusun misel yaş ağırlığı 250 mM'da % 30 kayba, 1000 – 1250 mM da ise sırası ile % 60 ve 65 kayba uğramıştır. Artan tuz konsantrasyonu elektriksel iletkenlik (EC) ve pH değerleri ile doğrusal bulunmuş, bu durum fungusun tuzu metabolize ettiği şeklinde değerlendirilmeyip tuzlu koşullarda yaşadığı şeklinde yorumlamıştır. Fungal etmenin ortamda bulunan tuzu metabolizmaya uğratarak ortamda bulunan tuz konsantrasyonunu azaltmadığı görülmüştür. Bu durum elektiriksel iletkenlik (EC) ile teyit edilmiştir. Ayrıca, fungusun tripenyl tetrazolium chloride (TTC) testi ile canlılığını koruduğu belirlenmiştir. Artan tuz konsantrasyonuna rağmen fungal etmenin adaptasyon kabiliyetinin çok yüksek olduğu görülmüş hasat sonrası ürünlerin muhafazasında önerilen tuz uygulamasının sakıncalı olduğu tartışılmıştır
This study was carried out to determine the physiological and biochemical tolerance responses of Penicillium expansum against NaCl salinity. The pathogen was grown at 5 different salinity levels (0.25-, 0.50-, 0.75-, 1,0-, 1.25 M NaCl) in PDA (Potato dextrose agar) and PDB (Potato dextrose broth) conditions. The growth pathogen in terms of mycelial development and sporulation decreased with the increase of NaCl level, however, the breaking point was determined as 1000 mM NaCl. IC50 value was determined as 741 mM NaCl for mycelial development. Mycelium fresh weight also decreade with the increase of salinity, at 250 mM NaCl level, the decrease was 30% while at 1000 and 1250 mM NaCl levles, it was 60 and 65% loss, respectively. Increases in NaCl concentrations poisitively correlated with the increase of EC and pH values. Increases in those values were intrepretted as the fungus surived in salt conditions rather than metabolizing the salt. Because, it was observed that the fungus did not reduce the level of EC in substrata as determined with the measurement of EC. In addition, viability of the fungus in salt conditions was confirmed with tripenyl tetrazolium chloride (TTC) test. We evaluated that the adaptation of the pathogen was quite high to saline conditions as this could result in potential danger when postharvest crops were tried to be controlled with the application of salt.
