HEMŞİRELERİN AFETLERE HAZIR OLUŞ DURUMLARI İLE STRESLE BAŞA ÇIKMA TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN BELİRLENMESİ

Abstract

Araştırmanın evrenini, Diyarbakır İl Sağlık Müdürlüğüne bağlı dört ve bir üniversite hastanesi olmak üzere toplam beş hastanede çalışan 3034 hemşire oluşturmaktadır. Çalışmada herhangi bir örnekleme yöntemine gidilmeyip, evrenin tamamına ulaşılması hedeflenmiştir. Araştırmanın örneklemini 787 hemşire oluşturmaktadır ve bu araştırma gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri, araştırmacı tarafından yüz yüze görüşme ile toplanmıştır. Verilerin analizi, SPSS 22.0 istatistik programı aracılığıyla tanımlayıcı özelliklerinin belirlenmesinde frekans ve yüzde analizlerinden; karşılaştırmalarda t-testi, tek yönlü varyans analizi ve ölçekler arasındaki ilişkinin belirlenmesinde ise Pearson korelasyon analizi yapılmıştır. Araştırmanın bulguları, hemşirelerin afet hazırlık düzeyi temel yeterlilik puan ortalaması (138.73±38.70) ortalamanın üzerinde olup; alt boyutlarda ise genel tanılama (40.30±11.84), teknik (45.68±13.15) becerilerinin ortalamanın üstünde iken iletişim (24.18±8.03), kritik düşünme (11.52±3.86) ve özel tanılama (17.05±5.87) becerilerinin ortalamanın altında olduğu tespit edilmiştir. Örneklemde yer alan hemşirelerin stresle başa çıkma tarzı alt boyutları, güvenli (12.37±4.20), çaresiz (11.81±4.74) ve boyun eğici (8.82±3.97) tutumlarının ortalamanın üstünde iken, iyimser (8.50±3.00) ve sosyal destek (6.50±2.09) tutumlarının ortalama civarında olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin afete hazırlık yeterlilik düzeyleri ile stresle başa çıkma tarzları arasında düşük düzeyde pozitif yönde, istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır. En yüksek ilişkinin stresle başa çıkma tarzı ölçeğinin kendine güven , (r=0.254, p