DİL VE BELÂGAT BAĞLAMINDA ŞUARÂ SURESİ

Abstract

Çalışmamızın konusu Kur’an-ı Kerim’in değerli surelerinden biri olan Şuarâ suresinin içerdiği edebi nükteleri Arap Dili ve Belâgatı açısından incelemek ve bu araştırmayı surenin asıl metnine bağlı kalarak yapmaktır Yüce Allah’ın değerli kelamı olan Kur’an-ı Kerim’in bütün sureleri tüm müfessirlerin, Arap edebiyatı âlimlerinin, dilbilimcilerinin, tefsir ve belâgat alanında yazılmış tüm eserlerin edebi anlatımlarından uzak, eşine rastlanmayan, her çağda yeniliğini yitirmeyen bir anlatım tarzına sahiptir. Biz de bu çalışmamızı Kur’an-ı Kerim’in edebi delillerine, edebi anlamda içerdiği zahiri-batıni anlamlara ve edebi değerlerine bağlı kalarak Kur’an-ı Kerim’in anlatımına uygun bir ifadeyle işlemeye özen gösterdik. Çalışmanın birinci bölümünde surenin adlandırılışında yer alan görüşler, Surenin Sınıflandırılması, Fasl ve Vasl olgusu, İcaz, İtnab, Kur'ani Tabirlerin Belagat açısından incelenmesi, bir kipin başka kip yerine kurmaktır. İkinci bölümde surede anlamı güçlendirmekte geçen Te'kid ve Etkileri, Talebî İnşâ, Özel İsim (Alem İsim) , İnşa üslubu, kasr , hazf ve harf-i cerler gibi dil açısından edebi üsluplardan bahsedilmektedir. Üçüncü bölümde ise Beyan İlminin içerdiği, Teşbih, İstiare, Kinaye, Mecaz gibi ve Bedi' İlmini içerdiği, Cinas Tıbak ve Müra'atü'n-Nazir gibi konuları ele alıp çalışmamızı bu şekilde tamamladık.