DEMİR SÜLFAT TEK BAŞINA VEYA ÜREYLE BİRLİKTE HARRAN OVASINDA YETİŞEN MISIR BİTKİSİNE YAPRAKTAN UYGULANMASININ BİTKİ GELİŞİMİNE, DEMİR İLE BESLENMESİNE VE TANE VERİMİNE ETKİSİ

Abstract

Demir tüm bitkilerin beslenmesinde zorunlu bir besin elementi olmasına rağmen mısır gibi hızlı geliĢen bitkilerde eksikliği daha hızlı görülebilmektedir. Bu çalıĢmada Harran Ovası'nda yetiĢtirilen mısır bitkisine yapraktan uygulanan üreli ve üresizdemir sülfatın mısır bitkisinin geliĢimi ve dane verimi üzerine olan etkileri araĢtırılmıĢtır. Tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulan denemede Piooner T38 hibrit tohum çeĢidi kullanılmıĢ ve gerekli gübrelemeler toprak analiz sonuçlarına göre yapılmıĢtır. AraĢtırma boyunca mısır yapraklarının Fe içeriği, maksimum floresans ve SPAD ölçümleri ve yaĢ-kuru ağırlıkları ile mısır dane verimi belirlenmiĢtir. AraĢtırma sonuçlarına göre; demirin üre ile ve üresiz yapraktan uygulanması ile birlikte yaprak demir miktarı artmıĢtır.En yüksek dozda uygulanan Fe üre ile birlikte uygulandığında bitkide en yüksek demir içeriği elde edilmiĢtir. Demirli gübrenin üre ile birlikte uygulanması sonucunda maksimum floresans değerinde artıĢlar meydana gelmiĢ, ancak, artan demir dozu maksimum floresans değerini etkilememiĢtir. Yüzde 0.30oranında demir sülfat yalnız baĢına veya üre ile birlikte uygulanması bitki yaĢ-kuru ağırlığı ve mısır dane verimini kontrol uygulamasına göre artırırken, yüzde 0.60 oranında demir sülfat yalnız baĢına veya üre ile birlikte uygulanması, hem bitki yaĢ-kuru ağırlığı hem de mısır dane verimi azalmıĢtır. Diğer yandan, demir sülfattın üre ile birlikte uygulanması, yaprak SPAD okuması değerleri kontrole göre artırırken daha yüksek oranda demir dozunun artmasıyla birlikte SPAD okuması değerleri azalmıĢtır.