TUZ STRESİNDE YETİŞTİRİLEN MISIR BİTKİSİNİN FİZYOLOJİSİ VE BESLENMESİ ÜZERİNE YARDIMCI OLARAK EN UYGUN HİDROJEN SÜLFÜRÜN DOZUNUN ARAŞTIRILMASI

Abstract

Bu araştırma, hidrojen sülfürün (H2S), tuz (NaCl) etkisine maruz bırakılan DKC 6311 mısır çeşidi bitkisinde meydana gelen oksidatif stres ve mısır bitkisinin fizyolojik aktivitelerine etkisinin saptanması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Tuz stresini olumsuz etkilerini azaltmak için farklı H2S dozları yapraklardan püskürtülmüştür. Mısır bitkileri kontrol, tuz stresi (100mM) ve tuz etkisini hafiflemesi için sodyum hidrosülfit (NaHS) hidrojen sülfit (H2S) donörü dozları (0.1mM, 0.2mM, 0.4mM) yapraklara bir haftada üç kez püskürtülerek yetiştirildi. Bitkiler 6 hafta sonunda hasat edildi. Tuz stresi, SPAD değerini, kuru ve yaş ağırlığını önemli bir oranda düşürmüştür. Tuz stresi yapraklarda sodyum (Na) artışına sebep olarak potasyum (K+ ) , kalsiyum (Ca+2) içeriğinin azalmasına neden olmuştur. Tuz stresi mısır bitkilerinde hidrojen peroksit (H2O2) malondialdehit (MDA), Elektrolit Sızıntısı (%ES), prolin ve antioksidant enzimlerin (süperoksit dismutaz (SOD) katalaz (CAT) peroksidaz (POD)) aktivitelerini arttırmıştır. H2S’in uygulanması tuz stresine maruz kalan mısır bitkisinin %ES, MDA ve H2O2 içeriğini azalttı. H2S ilavesi, tuz stresindeki mısır bitkisinin SPAD değerinde, yaş ve kuru ağırlığında iyileştirmeler sağladı. H2S uygulamasıyla Na’nin konsantrasyonunda azalma, K+ ve Ca+2 konsantrasyonunda artış olmuştur. H2S uygulaması tuz stresi koşullarında antioksidan sistemlerinin olumlu etkilerini artırarak tuz stresinin olumsuz etkilerini hafifletmiştir. Tüm konularda en olumlu sonuçlar 0,4 mM H2S uygulamasında belirlendi.