ÇEVRESEL ELEKTRO-MAGNETİK ALAN KİRLİLİĞİ- TİP II DİYABET İLİŞKİSİNİN ARAŞTIRILMASI

Abstract

Son dönemlerde teknolojik cihazların hayatımızda cok daha geniş alanlar kaplaması sonucu maruz kalınan çevresel elektromanyetik alanların Tip II diyabete etkisi olduğunu düşünmekteyiz.Bu amaçla, deney protokolüne uygun olarak ratlar rastgele 1.grup (n=12) 5 gün boyunca günde 6 saat , 2.grup(n=12) 10 gün boyunca günde 6 saat ve kontrol grubu (n=12) hiç bir şekilde manyetik alana maruz kalmaycak şekılde gruplarımız oluşturuldu. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda; kan glukoz, CPeptit düzeyleri, fetuin-A değerlerinin gruplar arasında anlamlı bir fark olmadığı görüldü. Transamilazlar (AST, ALT) ve lipid profillerinin(total ,HDL,LDL,kollesterol,trigliserid) sonuçlarına bakıldığında gruplar arasında anlamlı bir farklılık olmadığını tespit ettik. Üre, Kreatinin, Sodyum(Na), Potasyum(K), Kalsiyum(Ca), Ürik asit parametreleri için sonuçlara bakıldığında gruplar arasında anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edildi. Analizler sonucunda HbA1c ve Hba1c IFCC değerlerine baktığımızda kontrol grubu ile çalışma grupları arasında anlamlı farklılık olduğu görüldü (p<0.05). Kontrol grubuna göre çalışma grubunun ikisindede HbA1c ve Hba1c IFCC değerlerinde artış gözlendi. Bu değerlerdeki artışın Tip 3 diyabete sebep olabileceğini düşünmekteyiz. Ayrıca Fetuin-A değerlerinin yüksek çıkması insülin duyarlılığının azaldığını göstermektedir. Bu artışın Gestasyonel diyabet ve inflamatuar kaskad oluşumunda rol oynayabileceğini düşünmekteyiz. Çalışmamızın daha uzun süreli elektromanyetik alanlara maruz kalan bireylerde veya Ratlarda diyabet parametlerine etkisi üzerine yapılacak olan geniş kapsamlı çalışmalara katkıda bulunacagını umuyoruz.