Siyasi partilerin halkla ilişkileri: AK Parti, CHP, MHP örneği / Public relations of political parties: Examples of AKP, CHP and MHP

Abstract

Tarihin çeşitli zamanlarında, insanlar yaratılışlarından gelen bir özellik olsa gerek yönetime katılmak istemişlerdir. Zaman içerisinde bu istek siyasi partilerle karşılanmıştır. Yönetime aday olan siyasi partilerin halk ile ilişki içerisinde olması durumu ise kaçınılmaz bir gerçektir. Bu gerçeklik zaman içerisinde partilerin halkla ilişkiler faaliyetlerine yönelmesine yol açmıştır. Bu çalışmada kavram olarak "Siyasi Partiler" ve "Halkla İlişkiler" üzerinde durulmuş ve siyasi partilerin bu alanda neler yaptığı ülkemizde ki üç parti üzerinden değerlendirilmiştir. Partiler bağlamında partilerin hangi kuruluşlarla halkla ilişkilere hizmet ettiği saptanmıştır. Bu kuruluşların yerel yöneticileri ile görüşmeler de yapılmıştır. Partilerin seçtikleri halkla ilişkiler modeli üzerinde durulmuş ve eksiklikleri belirtilmiştir. Muhalefette olan partilerin, iktidardaki partiye oranla daha pasif olduğu ve iktidar partisinin de devlet imkanlarını kullanarak bir çok halkla ilişkiler çalışmalarını yerine getirdiği sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Siyasi Partiler, Halkla İlişkiler, AK PARTİ, CHP, MHP At various times in history, people want to participate in the administration probably because of the creation. In time, this demand has been satisfied by the political parties. It is an unavoidable fact for governance candidate political parties to have good relations with the people. Over the time, this reality has given political parties ground to head for activities related to people. In this study, the concepts of "Political Parties" and "Public Relations" were emphasized and evaluated and what the political parties have done in these areas were evaluated over three parties in our country. In the context of the parties, it was determined which organizations and services the parties are associated with. Negotiations with local managers of these organizations were also held. The public relation models which were selected by the parties were examined and their shortcomings were emphasised. It was concluded that the dissident political parties are more passive than the ruling party, and it was seen that the ruling party has fulfilled a lot of public relation tasks by using state facilities. Key Words: Political Parties, Public Relations, AK Party, CHP, MHP