İbn Sina'nın akıl-aşk ilişkisi / The relationship between reason-love in avicenna (İbn Sina)

Abstract

Bu çalışmada İbn Sina'nın (ö. 1037) 'akıl' ve 'aşk' kavramları üzerine yazılan eserleri ve onun felsefesinde bu kavramların nasıl ele alındığı incelenmektedir. Bu kavramlara İbn Sina'nın yaklaşımının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma ile İbn Sina'nın aşk-akıl felsefesinde, varlıkların 'aşk'tan sudur eden 'akıllar' vasıtasıyla vücuda geldiği ve bu sayede yetkinleştiği belirlenmiştir. Ayrıca İbn Sina felsefesinde, bu kavramların daha çok mecazî anlamda kullanıldığı, 'aşk-akıl ilişkisi'nin çok açık olmadığı; 'aşk' denilen varlık ile 'akıl' sayesinde ilişki kurulabileceği tespit edilmiştir. Anahtar Sözcükler: Akıl, Aşk, Zorunlu Varlık, İlk Akıl, Faal Akıl, Yaratma. This study deals with the concepts of 'reason' and 'love' in the works of Avicenna (d. 1037) and in his philosophy. It aims to find out his approach to these concepts. The research has found out that that creatures came into existence and became perfect by means of 'reasons' emerging from "love" in the philosophy of love-reason of Ibn Sina. In addition, it has been found out that in his philosophy, these concepts are mostly used in metaphorical meaning, and that the relationship between the 'love' and 'reason' is not very clear and that the entity called 'love' could be reached only by means of reason. Key Words: Reason, Love, Absolute Being, the First Reason, Active Reason, Creation.